تمایل به برقراری ارتباط در میان زبان آموزان ایرانی: تاثیر اندازه کلاس.

تمایل به برقراری ارتباط (wtc) یکی از فاکتور های مهم در آموزش زبان مدرن می باشد که بر ارتباط معنا دار تاکید دارد. بنابراین، مفهوم تمایل به برقراری ارتباط و آنچه که بر تمایل به برقراری ارتباط دانش آموزان تاثیر می گذارد مهم است.مطالعه حاضر تاثیر جمعیت کلاس را بر تمایل به برقراری ارتباط زبان آموزان ایرانی در سه کلاس با جمعیت های مختلف بررسی می کند. ابتدا، سه کلاس با جمعیت های مختلف از نظر تعداد دفعات صحبت کردن دانش آموزان و مقدار زمان صحبت کردنشان مورد مشاهده قرار گرفتند.برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف از معیار و نیز از one way anova استفاده شد.نتایج نشان داد که جمعیت کلاس تاثیر اساسی بر تمایل به برقراری ارتباط دانش آموزان دارد.دانش آموزان نشان دادند که در کلاسهای کوچکتر تمایل به برقراری ارتباطشان بیشتر است و در این کلاسها شانس بیشتری برای تمرین مهارت های شفاهی و برقراری ارتباط دارند.سپس انجام فعالیت های مختلف در سه کلاس مورد بررسی قرار گرفت.نتایج این تحقیق نشان داد که زبان آموزان در کلاسهای کوچک تمایل بیشتری به برقراری ارتباط دارند و نیز فعالیت های واقعی و ارتباطی که آنها را تشویق به آغاز مکالمه و فعالیت های ارتباطی می کنند را بیشتر می پسندند. در نهایت مطالعه حاضر بر فاکتور های محتمل دیگر که منجر به تمایل به برقراری ارتباط با دیگران در سه کلاس مختلف می شود تمرکز دارد.برای بررسی این امر تحلیل بیشتر از جنبه فردی بررسی شد تا از جنبه کلاسی؛ که از داده های کیفی بین افراد برای برجسته کردن تفاوت های فردی در هر کلاس استفاده شد.برای تمرکز بیشتر بر تفاوت های فردی افراد در رابطه wtc مصاحبه های گرفته شده از دانش آموزان با wtc بالا و پایین با هم مقایسه شد و نتایج نشان داد که برخی فاکتورهایی که به طور متناوب توسط افراد ذکر شدند و بر wtc تاثیر دارند شامل انسجام گروه، مرتبط بودن موضوع بحث و پیش آمادگی داشتن برای انجام فعالیت است.